Opinia w sprawie żądania potwierdzenia tożsamości (kserokopia dowodu osobistego) przez wnioskującego o informację o przetwarzaniu danych osobowych przez związek wyznaniowy

Zgodnie z treścią artykułu 32 ustawy o ochronie danych osobowych, każdej osobie przysługuje prawo do kontroli przetwarzanych danych, które dotyczą jej osoby, zawartych w zbiorach danych. Treść przepisu ogranicza możliwość wnioskowania tylko do osoby, której informacji dotyczą. Zgodnie z dominującym poglądem doktryny:

„W sytuacji gdy o informację (lub z innym dopuszczalnym wnioskiem) zainteresowany zwraca się drogą pisemną, można przyjmować, iż jest on uprawniony, gdy znajdujący się na kopercie lub piśmie adres odpowiada temu, który figuruje w zbiorze danych.”

Oznacza to, że wymóg weryfikacji osoby wnioskującej zostaje spełniony w momencie, kiedy to na wniosku o udzielenie informacji widnieje adres nadawcy – osoby wnioskującej, wraz z wnioskiem opatrzonym podpisem tejże osoby.

Warto również wskazać na kolejny, utrwalony w doktrynie pogląd, który statuuje zasadę, iż:

„Wykonywanie praw przyznanych osobom, których dane są przetwarzane, nie może być ograniczane przez administratora w ten sposób, że uzyskanie przez nich informacji, wystąpienie z żądaniem uzupełnienia, uaktualnienia, sprostowania danych osobowych, czasowego lub stałego wstrzymania ich przetwarzania lub ich usunięcia czy wniesienie żądania zaprzestania przetwarzania jej danych uzależnione zostanie od dopełnienia dodatkowych formalności.”

Zgodnie z powyższym, wymóg okazania kserokopii urzędowego dokumentu, w sytuacji braku wątpliwości co do osoby wnioskodawcy, uznane powinno zostać za dodatkową, zbędną formalność ograniczającą wnioskodawcy możliwość wykonywania prawa wynikającego z ustawy o ochronie danych osobowych. Tym samym taki wymóg jest ewidentną próbą ograniczenia możliwości wykonywania swojego prawa przewidzianego przepisami ustawy.

Podobne stanowisko zaprezentował Departament Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji w odpowiedzi z dnia 9 stycznia 2014r (sygn. DWRMNIE – WROA.610.1.2014) na moją skargę z dnia 3 grudnia 2013r. W odpowiedzi organ wskazał, że „ występujący z wnioskiem powinien wykazać swoje uprawnienie […] W sytuacji gdy uprawniony zwraca się drogą pisemną, można przyjmować, iż jest on uprawniony, gdy znajdujący się na kopercie lub piśmie adres odpowiada temu, który figuruje w zbiorze danych.” Jest to potwierdzenie poglądu dominującego w doktrynie i jednoczesne potwierdzenie nieprawidłowości stawiania wymogu przedstawiania kserokopii dokumentu stwierdzającego tożsamość.